سودا

دلتنگم و بارونی



غمگینم و زندونی



آزرده دلم بانو



بانو تو که می دونی



ای گمشده تقدیر از دلهره سرشارم



این فصل شکفتن نیست



وقتی تو را کم دارم



از غربت بین ما انگار نمی ترسی



دلواپسم از دوری



می دانی و می پرسی



من کوه ترین بودم تقدیر تو آبم کرد



اندوه منو بشناس بانو به خودت برگرد



تکرار یک کابوس هر لحظه و هر روزم



با وحشت تنهایی می سازم و می سوزم



از همهمه می ترسم



می ترسم از این مردم



می ترسم از این کابوس از این من سر در گم



شاید که تو حق داری من کوچه بن بستم



بی پرده بگم بانو از دست خودم خستم



می ترسم از این غربت از این غم شاعر کش



دل تنگ تو می مونم



بانو به سلامت خوش...

یکی هست ، تو قلبم

که هرشب واسه اون می نویسم و اون خوابه

نمی خوام ، بدونه

واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ ،یه خودکار

دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه ، که خیسه

پر از اشک و کسی بازم اون و نمی خونه



یه روز همین جا ، تویه اتاقم

یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم ، آخه نخواستم

دلش و غصه بگیره

گریه می کردم ، درو که می بست

می دونستم که میمیرم

اون عزیزم بود ، نمی تونستم

جلوی راشو بگیرم



می ترسم یه روزی برسه که اونو نبینم بمیرم تنها

خدایا کمک کن نمی خوام بدونه دارم جون می کنم اینجا

سکوت اتاقو داره می شکنه تیک تاکه ساعته رو دیوار

دوباره نمی خوام بشه باوره من که دیگه نمیاد انگار



یه روز همین جا ، تویه اتاقم

یه دفعه گفت داره میره

چیزی نگفتم ، آخه نخواستم

دلش و غصه بگیره

گریه می کردم ، درو که می بست

می دونستم که میمیرم

اون عزیزم بود ، نمی تونستم

جلوی راشو بگیرم



یکی هست ، تو قلبم

که هرشب واسه اون می نویسم و اون خوابه

نمی خوام ، بدونه

واسه اونه که قلب من این همه بی تابه

یه کاغذ ،یه خودکار

دوباره شده همدم این دل دیوونه

یه نامه ، که خیسه پر از اشک و کسی بازم اون و نمی خونه

دست خودم نیست

اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ای
به خدا بدان که این دست خودم نیست!

اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت و پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!

دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم.

دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم ، بر
لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوش خودم بگیرم!

به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!

دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی

برای آن عاشق بیدلی می نویسم که حرمت اشکهایم را ندانست

چه روزها و شبهایی را که با یادش سپری کردم

مونس و یاور تنهایی هایش شدم

برای آن می نویسم که روزی دلش مهربان بود

مي نوسيم تا بداند دل شكستن هنر نيست

نه ديگر نگاهم را برايش هديه مي كنم

و نه ديگر دم از فاصله ها مي زنم

و نه با شعرهايم دلتنگي ها را فرياد مي زنم

مي نويسم شايد نامهرباني هايش را باورکند

برای آن می نویسم که معنای انتظار را ندانست

اسب نفس بریده را طاقت شلاق نیست

قلب شکسته ی مرا قدرت فریاد نیست